Τα τροχαία ατυχήματα και κυρίως αυτά που επιφέρουν σοβαρούς τραυματισμούς ή/και θανάτους, εμπεριέχουν πολύ ανθρώπινο πόνο των παθόντων και των εγγυτέρων συγγενών τους. Καταστρέφονται ανθρώπινες υπάρξεις, ζωές, οικογένειες διαλύονται. Η αποζημίωση των θυμάτων και των συγγενών τους συμπορεύεται με την ηθική δικαίωσή τους και με την ανάδειξη της ευθύνης του υπαιτίου στην επέλευση του ατυχήματος, γεγονός που αποτελεί και δικό μας καθήκον. Η παρουσία μας στις ασφαλιστικές εταιρείες, στα πολιτικά και ποινικά δικαστήρια είναι καταλυτική προς τις παραπάνω κατευθύνσεις. Σκοπός μας είναι να μεταδώσουμε αυτά που βιώσατε ή βιώνετε, τα οποία είναι μοναδικά για τον καθένα. Με βάση τα παραπάνω, το εύλογο συμπέρασμα είναι ότι το κάθε τροχαίο ατύχημα έχει μοναδικότητα, τόσο ως προς τις συνθήκες τέλεσής του όσο και ως προς τους τραυματισμούς. Και ναι μεν η κρατούσα νομολογία (προηγούμενες δικαστικές αποφάσεις επί του ίδιου θέματος) αποτελούν ένα οδηγό για τον δικαστή, πλην όμως, αυτός ο οδηγός δεν είναι δεσμευτικός. Πιο κάτω παρατίθενται ενδεικτικά αποφάσεις δικαστηρίων σχετικά με τροχαία ατυχήματα, ώστε να έχετε μία σχετική γνώση πώς αποφασίζουν τα δικαστήρια.
Η παράσυρση πεζών από οχήματα επιφέρει συνήθως βαριές σωματικές κακώσεις ή και θάνατο. Αυτό συμβαίνει διότι το όχημα με τον όγκο και το βάρος του είναι δυνητικά θανατηφόρο όπλο. Αυτή η γενική παραδοχή συναντάται στην ελληνική και ξένη νομολογία, είναι δε σύμφωνη με την κοινή πείρα και λογική. Ο οδηγός του οχήματος πρέπει να είναι ιδιαίτερα προσεκτικός στην οδήγησή του. Για την κατανομή της υπαιτιότητος στην κατηγορία αυτή έχουν συμβολή διάφοροι παράγοντες, όπως η ταχύτητα του οχήματος, η απόσταση που αντιλήφθηκε ή μπορούσε να αντιληφθεί ο οδηγός τον πεζό, η απόσταση πεζού από το αυτοκίνητο όταν εισήλθε στο οδόστρωμα, η εν γένει ορατότητα της οδού, η ταχύτητα του πεζού κλπ.